خب، همانطور که این نام نشان می دهد، این بازی شامل گلوله هایی است که پر از رنگ می باشد و یک فعالیت در فضای باز عالی، بسیار سرگرم کننده و مناسب برای کسانی است که برای هیجان شکار زندگی می کنند. هدف از این بازی “حذف” اعضای تیم مخالف با اسپری کردن آن ها با رنگ محلول در آب است. همین!

با این حال، چیزی بیشتر از “بنگ – بنگ” وجود دارد که بچه ها انجام می دهند و البته تاکتیک و تجهیزات و سلاح هم وجود دارد و هر یک از این مولفه ها می تواند به شما یک نکته خاص در زمین بدهد.

ورزش پینت بال از کجا آمده است؟

ماشین هایی در اوایل دهه ی 1970 در وزارت کشاورزی امریکا وجود داشت که عقب آنها پمپی متصل بود که رنگ را به مسافت های دور پرتاب می کرد و با این وسیله ، درخت هایی که باید قطع یا هرس می شدند ،علامت گذاری می کردند.

در حدود پانزده سال است که پینت بال به طور رسمی بازی میشود و 5 سال است که به کمیته بین المللی المپیک معرفی شده است تا در بازی های المپیک به عنوان ورزشی جدید وارد گردد فرم جدید پینت بال در حال بررسی درکمیته بین المللی المپیک تحت نام x-ball می باشد . از پینت بال به عنوان شطرنج زنده در جهان نام برده می شود.

ورزش پینت بال در ایران از سال 1380 بنا نهاده شد. زمین ورزشی ماتریکس مجموعه ی ورزشی انقلاب اولین زمین ایرانی ژینت بال می باشد.این زمین بزرگ ترین زمین سر پوشیده در جهان می باشد .

زمین بازی پینت بال چگونه است؟

زمین مناسب برای ورزش پینت بال شامل بسیاری از موانع طبیعی یا مصنوعی باشد که می توان انها را به صورت یک محیط خاص جنگلی یا شهری کرد و یا حتی می تواند شامل محتوایی تاریخی باشد.

میدان های کوچکتر همانند زمین های اسپید بال یا زمین های مسابقات می تواند شامل موانع وسنگرهایی به صورت باد کردنی باشد. میادین تجاری می توانند شامل امکاناتی چون حمام مناطق تفریحی قفسه مسئول نگهداری وسایل پر کننده های مخازن های هوا و رستوران باشند.

زمین مسابقه باید زمینی صاف و هموار به ابعاد 55×33 متر و در یک منطقه بدون شیب باشد، تا میزان حوادث را کاهش داده و کاملاً به وسیله توری مورد تأیید انجمن محصور گردد تا امنیت مسابقه را تضمین نماید. در زمین بازی حداقل 25 مانع به فاصله حداقل 5/1 متر از خطوط اطراف زمین قرار می گیرد.

خطوط اطراف زمین بازی باید به گونه ای کشیده شود که به وضوح قابل دیدن بوده و حداقل 5/1 متر با تور اطراف زمین فاصله داشته باشد.ایستگاه پرچم حداقل 2 متر عرض داشته و در وسط مرزهای عرضی زمین قرار دارد.

قانون شماره اول

اولین قانون این است:هرگز لوازم حفاظتی خود را درنیاورید، اگر چه گلوله های رنگی وقتی که به پوست ضربه می زنند، پاشیده می شوند اما می توانند برخی کبودی های زننده ای را برجای بگذارند و هم چنین خوب نیست که کسی را از فاصله خیلی نزدیک بزنید و حملات آشوب گرایانه (ضربه زدن به رقیب تان با قنداق تفنگ) نیز قابل قبول نیست.

قانون شماره 2

همیشه به یاد داشته باشید که لباس های بلند مانند شلوار ورزشی، پیراهن آستین بلند و بسته به زمین و پوتین بپوشید . بله، می دانیم که در طول تابستان زیاد عرق می کنید، اما آن ها یک لایه اضافی حفاظتی را در طی مسابقه به شما می دهند.

و حالا، مهم ترین، ترسناک ترین هر چیزی که شما می خواهید آن را صدا کنید، قانون – آورکیلینگ” کاملاً خوب نیست. یک تیر برای از بین بردن یک بازیکن کافی است و هر چیزی بیش از دو گلوله برای یک نفر، آورکیلینگ گفته می شود پس با این چیزها در ذهنتان، بیایید کمی درباره لوازم صحبت کنیم.

اقدام دوم – سلاح و لوازم ورزش پینت بال:

اگر یک تازه وارد هستید، ایده خوبی است که لوازم خود را اجاره کنید، تا ببینید که این نوع ورزش را دوست دارید یا نه. اکنون، سه چیز وجود دارد که شما باید با آن ها بازی کنید:مهمات، سلاح و لوازم محافظ.

1. مهمات:

مهمات پینت بال شامل گوی هایی سبک است که با رنگ محلول در آب و با غشای نازکی از ژلاتین پوشانده شده است .

شما می توانید این ها را در هر فروشگاه ورزشی پیدا کنید یا می توانید از جایی خریداری کنید که بقیه لوازم خود را اجاره کرده اید.

توپ های رنگی برای پاشیدن رنگ بر روی جای شلیک شده طراحی شده اند و مواظب باشید که اسلحه را به کجا نشانه می روید! شلبک شدن به خودتان آخرین چیزی است که در بازی می خواهید و آن ها معمولاً به دو شکل می آیند:کالیبر – 68 یا کالیبر – 50

قوانین دیگری که باید در هنگام بازی با آن ها در ذهن داشته باشید :

• کمپینگ نداریم – به معنای مخفی شدن در برخی جاهای سخت برای مشاهده و تک تیراندازی هر کسی که نزدیک باشد. – نه نه
• پاک کردن رنگ نداریم – فقط به این خاطر که کسی به شما ضربه می زند،
• این به آن معنا نیست که شما باید با محو کردن رنگ، تقلب کنید و یک ورزشکار باشید و شکست را بپذیرید.
• همیشه بالاتنه را هدف قرار دهید – به سر، پاها، کشاله ران و یا دست های کسی شلیک نکنید.
• به اطراف خود توجه کنید – اگر شما رهبر تیم هستید، فکر نکنید که منطقه امن است و قبل از اعزام به کل تیم، کسی را پیدا کنید و می توانید در کمین راه بروید.
• همیشه مهمات اضافی داشه باشید.
• به کسی از فاصله نزدیک شلیک نکنید.
• به آنچه داور باید می گوید گوش دهید. مسابقات پینت بال برای مبتدیان معمولاً توسط یک کارمند محل که به عنوان داور شناخته می شود، نظارت می شوند و آن ها به شما خواهند گفت که چه کاری باید و چه کاری نباید بکنید.
• ایمنی تفنگ را تا زمانی که مسابقه شروع شود، حفظ کنید.

هماهنگ بودن در بازی

اگر شما بخشی از تیم هستید و یا به عنوان رهبر منصوب شده اید، پس قطعاً ایده خوبی است که چند تاکتیک را امتحان کنید که در اینجا چند پیشنهاد برایتان ارائه شده است:

• ابتدا دیده بانی و بعد شلیک کنید.
• اگر نمی توانید از موقعیت خود پیشی بگیرید، به برخی از اعضای تیم تعان دستور دهید تا آن را کنار بگذارند.
• به آرامی حرکت کنید اما سرعت زیادی داشته باشید.
• در فضای باز نمانید.
• اگر صدای حرکت چیزی را می شنوید، دست به کار شوید.
• هرگز تصور نکنید که یک مکان امن وجود دارد.
• حمله به جلو هرگز ایده خوبی نیست.
• عقب نشینی به معنی پیشروی در جهت دیگری است.
• از اعضای تیم خود بخواهید لباس های استتار را بپوشند.
• قوز کردن همیشه به شما دقت بهتری نسبت به ایستادن می دهد.

هیچ تیمی یا بازیکنی به هیچ وجه حق ایجاد تغییر در زمین بازی را نخواهد داشت.

بازیکنان برای شرکت در مسابقه باید کارت شناسایی معتبر و مخصوص انجمن پینت بال ایران را داشته باشند. بازیکنان بایدبتوانند کارت شناسایی خود را در تمام مواقع ازجمله در زمین بازی ارائه دهند. هیچ بازیکنی بدون نشان دادن کارت شناسایی پیش از شروع بازی، اجازه شرکت در مسابقه را ندارد.

فقط بازیکنانی که کارت شناسایی معتبر مربوطه و اشخاصی که دارای مجوز رسمی هستند، مجازند وارد منطقه مجاز ورزشکاران شوند.