کاروسل موزیکال

شاید تا یک دهه قبل، آنچه از سرگرمی و تفریح در ذهن افراد و به‌طور خاص کودکان وجود داشت، پارک یا شهربازی بود. شهربازی بعنوان گزینه محبوب کودکان را می‌ توان یک خاطره نوستالژیک، برای بسیاری از بزرگسالان فعلی دانست که البته هنوز هم در صدر گزینه‌ های بسیاری از خانواده‌ ها قرار دارد. اختراعات متعددی را می‌ توان در ارتباط با شهربازی و تفریحات مهیج آن برشمرد، از جمله چرخ‌وفلک، ترامپولین و ترن هوایی. در کنار این‌ها، شاید یکی از مشهورترین گزینه‌ های موجود در شهربازی‌ها، کاروسل موزیکال یا همان اسب‌های رنگارنگی باشد که حول یک محور اصلی چرخیده و با پخش یک موسیقی جذاب، کودکان را غرق در تخیلات خود از اسب‌های تک‌ شاخ و دیو و پری داستان‌ ها می‌ کنند.

ایده ساخت کاروسل

تعیین دقیق این‌ که از چه زمانی ایده کاروسل به واقعیت مبدل شده کاری دشوار است. با این حال، بررسی‌ ها نشان می‌ دهد که این بازی به ظاهر ساده و کودکانه، قدمتی بسیار طولانی دارد. کاروسل، ریشه در «Little War»، یک بازی آموزشی و تمرینی جنگجویان ترک و عرب قرن دوازدهم میلادی دارد. در این بازی، توپی سفالی و پر از عطر را بین سوارانی که دور یک محوطه مشخص شده حرکت می‌کردند. قرار داده و هر فرد، موظف بود تا توپ را گرفته و برای دیگری پرتاب کند. این تمرین جدی اسب‌ سواری، با عدم موفقیت نخستین فرد در گرفتن توپ متوقف شده . و او می‌بایست تنبیه خود را به‌عنوان جریمه شکست بپذیرد.

«Little War»، در زبان‌های اسپانیایی و ایتالیایی، معادل «Garosello» و «Carosella» است .که در نهایت، پس از تغییراتی، به واژه فرانسوی «Carousel» تبدیل شد. فرانسوی‌ ها با ساختن دستگاهی برای تمرین مسابقات جنگ کوچک، پیشرفتی بزرگ در این زمینه صورت داده بود . و عملاً نام کاروسل ماندگار شد. در این دستگاه جالب، اسب‌ های چوبی بدون پا که از قسمت بازوها بر روی یک تیر چرخان مرکزی معلق بودند، برای تمرین جنگاوران استفاده می‌ شد. میله مرکزی، توسط انسان یا اسب و قاطر چرخانده شده و سواران بر اسب‌ های چوبی متحرک، بازی‌ هایی مانند پرتاب نیزه در حلقه را تمرین می‌ کردند.

کاروسل مکانیکی

یکی از نمونه‌ های مشهور کاروسل مکانیکی در این دوران، متعلق به فردی به نام جان مرلین (John Joseph Merlin) بود. که توجه نجیب‌ زادگان و اشراف لندن را به خود جلب کرده بود. دستگاه ابداعی مرلین که در سال ۱۸۰۳ میلادی ساخته شده بود، به یک دستگاه موسیقی بزرگ متصل می‌شد و با نخستین نت موسیقی، چرخش کاروسل آغاز می‌شد. مرلین توجهی به ثبت اختراع خود نداشت و از همین رو، بسیاری از مهندسین و افرادی که به دستگاه کاروسل وی علاقه‌مند شده بودند، شروع به ساخت نمونه‌های جدیدی از آن کردند.

تاریخچه

از آنجا که این دستگاه بسیار سرگرم‌ کننده به نظر می‌ رسید .برخی افراد به فکر استفاده از آن برای غیرنظامیان افتادند. تا قرن نوزدهم میلادی، کاروسل‌ های تفریحی، دقیقاً شبیه به همان دستگاهی بود که شوالیه‌ها برای تمرینات جنگی خود استفاده می‌ کردند.

چالش کلیدی در این کاروسل‌ها، تأمین نیروی چرخشی دستگاه بود. همان‌طور که گفته شد، برخی از آن‌ ها توسط نیروی انسانی حرکت می‌ کرد؛ به این معنی که فرد با استفاده از طناب و هل دادن، مجموعه اسب‌ ها، سواران و صفحه زیرین آن‌ ها را می‌ چرخاند.

برخی نمونه‌ ها نیز، از حیواناتی مانند اسب برای چرخاندن دستگاه استفاده می‌کردند. از آنجا که اسب‌ها در هوا آویزان بودند، نیروی گریز از مرکز، باعث می‌ شد که سواران هنگام حرکت به سمت خارج از میله مرکزی، به پرواز درآمده و اصطلاح کاروسل اسب‌ های پرنده (Flying Horses Carousel) به وجود آید.

اختراع کاروسل

 روند فوق ادامه داشت تا این‌ که در سال ۱۸۶۱ میلادی، مخترع انگلیسی، توماس برادشاو (Thomas Bradshaw)، دستگاهی که امروزه به‌عنوان کاروسل شناخته می‌ شود را ابداع کرد.

نوآوری کلیدی و متمایز وی، استفاده از نیروی بخار برای به حرکت درآوردن دستگاه بود. برادشاو در سال ۱۸۶۳، دستگاه خود را در سیستم پتنت انگلیس به ثبت رسانید و از آن تاریخ، مسیر توسعه و تکامل کاروسل تسریع شد.