اولین شهربازی ها
با اینکه از زمان قرون وسطی، مکان هایی تفریحی مانند سیرک ها یا کارنیوال ها وجود داشتند . اما پیدایش شهربازی ها به شکل امروزیشان به اواخر قرن نوزدهم میلادی، زمانی که مکان هایی موسوم به پارک های شادی یا پارک های واگنی که به گونه ای اولین شهربازی های جهان بودند. و در اروپا و آمریکا شروع به رشد و گسترش کردند، باز می گردد.این مکان های تفریحی اولیه، دارای ترن های هوایی و چرخ و فلک های ابتدایی و گاها غیر ایمن و البته شامل جذابیت های دیگری مانند باغ وحش، نمایش انسان های عجیب و غریب و چیز هایی از این دست بودند.
شهربازی اسبدوانی
پارک اسبدوانی که در سال ۱۸۹۷ به وسیله ی یک کار آفرین به نام جرج تیلیو بازگشایی شد. از اولین شهربازی های جهان بود که در نیویورک افتتاح شد. اسم این شهربازی از وسیله‌ی مخصوص آن، یعنی ریل اسب مکانیکی که ۳۳۵ متر طول داشت و مردم با آن با یکدیگر مسابقه می دادند گرفته شده . البته این شهربازی نیویورک دارای یک چرخ و فلک، یک گرداننده که به خاطر شکل و شمایل فضایی مانندش به سفر به ماه معروف بود و یک راه آهن مینیاتوری نیز بود. اما در سال ۱۹۰۷ آتش سوزی بیشتر این شهربازی را سوزاند، اما تیلیو ناامید نشد. و اقدام به ساخت یک شهربازی پیشرفته تر کرد که تا حدود سال ۱۹۶۰ در دست ساخت بود. او بعدها بقایای سوخته ی شهربازی قدیمی را برای نمایش عموم محیا کرد که هر نفر باید ۱۰ سنت بابت آن میپرداخت.
شهربازی سرزمین رویاها
شهربازی دریم لند یا سرزمین رویاها در نیویورک فقط حدود ۷ سال، یعنی بین سال های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۱ باز بود. ولی در طول همین مدت خود را به عنوان یکی از بهترین و عجیب ترین شهربازی هایی که تا به حال ساخته شده معرفی کرد.
این مکان که محصول خلاقیت یک سناتور سابق آمریکایی به نام ویلیام رینولدز بود. یک هزارتو در خود داشت که دارای سرگرمی های عجیب و غریب زیادی در طول مسیر خود بود و به وسیله‌ی یک میلیون لامپ روشن نگه داشته می‌شد.
بازدید کنندگان دریم لند میتوانستند یک قایق گوندولا کرایه کنند و در مکانی که کانال های ونیز را در آن بازسازی کرده بودند، قایق سواری کنند.
و همچنین در چایخانه‌ا‌ی ژاپنی استراحت کنند. بازدید کنندگان این شهربازی نیویورک میتوانستند دو بار در روز به تماشای یک آتسوزی ساختگی که در طبقه‌ی ششم یک آپارتمان اتفاق می‌افتاد و توسط بازیگران شهر بازی خاموش می‌شد بنشینند و یا از یک روستای بسیار کوچک ساختگی به نام لیلیپوتیا که ۳۰۰ کوتوله شبانه روز در آنجا زندگی می‌کردند دیدن کنند.
دریم لند شامل سرگرمی های عجیب و غریب بسیاری بود، از نمایش های انسان های ناقص الخلقه گرفته تا باغ وحش، اما شاید عجیب و غریب ترین بخش آن یک نمایش بود. که در آن بینندگان کودکان نارسی را تماشا می‌کردند . که به وسیله‌ی یک انکوباتور، دستگاهی که در آن زمان تا به حال مورد استفاده قرار نگرفته بود، زنده نگه داشته می شدند. در آخر این شهربازی که از بهترین و اولین شهربازی های جهان بود با تمام جاذبه هایش، در یک آتش سوزی که در سال ۱۹۱۱ اتفاق افتاد با خاک یکسان شد و برای همیشه از بین رفت.
شهربازی واکسول گاردنز
در طول قرن های ۱۷، ۱۸ و ۱۹ میلادی باغ های واکسول اکثرا مکانی برای آرامش و استراحت مردم لندن به دور از هیاهو و سر و صدای شهر بودند. این مکان سرسبز و پر دار و درخت که در ساحل جنوبی رودخانه‌ی تامس واقع شده، پیاده روهای سنگی و آلاچیق های زیبای فراوانی داشت.
با هزینه‌ی ناچیزی بازدیدکنندگان میتوانستند که از میان درختان شاداب این باغ قدم بزنند و از دیدن نقاشی ها و مجسمه ها و از موزیکی که ارکستر این محل اجرا می‌کرد لذت ببرند. این مکان سرگرمی های عجیب دیگری مانند یک شهر فرنگ مینیاتوری که یک آسیاب بادی در یک روستا را نمایش می‌‍داد نیز داشت.
از حدود دهه ی ۱۸۲۰ میلادی، ساختار فرهنگی و سنتی واکسول تغییر کرد و مدیران این مکان به نصب سرگرمی های جدید و عوام پسند تر روی آوردند .
و بعد از گذشت مدتی این مکان نیز تبدیل به یکی از اولین شهربازی های جهان شد. که در آن بازدید کنندگان به تماشای آتش بازی، بند بازی و شعبده بازی می نشستند.
قبل از بسته شدن درهای پارک واکسول در سال ۱۸۵۹، حتی نمایش هایی مانند شکست ناپلئون در جنگ واترلو و یا حمله‌ی صلیبیون به شهر عکا در این مکان اجرا می شد.
شهربازی سالتیر
شهربازی سالتیر که برای اولین بار در سال ۱۸۹۳ باز شد. در یک روستای کویری در کرانه‌ی دریاچه نمک بزرگ یوتا واقع شده بود. جذاب ترین مکان این شهربازی، پاویون یا سازه غول پیکر چهار طبقه ی آن بود.
که با گنبد و مناره هایی مزین شده بود و با بیش از ۲۰۰۰ الوار چوبی بر روی دریاچه ساخته شده بود. بازدید کنندگان به غیر از گشت و گذار در این مکان میتوانستند سوار بر ترن هوایی و کاروسل شهر بازی شوند .
و به تماشای آتش بازی های فوق العاده این مکان بنشینند.سالتیر تا سال ۱۹۲۵ سالانه نیم میلیون بازدید کننده داشت . تا اینکه این شهربازی هم در آتش سوخت.
سالتیر به سرعت بازسازی و بازگشایی شد اما نتوانست موفقیت‌های گذشته اش را تکرار کند. این شهربازی در سال ۱۹۵۸ بسته شد و پاویون رها شده‌ی آن نیز در سال ۱۹۷۰ در یک آتش سوزی دیگر خراب شد.
شهربازی لونا پارک
این شهربازی که در سال ۱۹۰۳ به وسیله‌ی فرد تامپسون و اسکیپ داندی در نیویورک ساخته شد .شامل ساختمان ها و برج هایی بود که به وسیله ی ۲۵۰۰۰۰ لامپ روشن شده نگه داشته می شدند.
بازدید کنندگان لونا پارک می توانستند بعد از فیل سواری، در خیابان های که دهلی هند را شبیه سازی کرده بود . و حتی هندی های بسیاری هم به آن آورده شده بودند تا این مکان به طور حقیقی حس و حال دهلی را بگیرد، قدم بزنند.
شهر های دیگری از ایتالیا، ژاپن و یا ایرلند نیز در این مکان شبیه سازی شده بود. این شهربازی نیویورک به بازسازی اتفاقات تاریخی مانند سیل گالوستون تگزاس در سال ۱۹۰۰ نیز مشهور بود.در سال ۱۹۴۴ لونا پارک دچار آتش سوزی ای شد .
که در یکی از دستشویی های آن شروع شده بود و چند سال بعد از این واقعه هم به طور کامل بسته شد. اما این شهر بازی شگفت انگیز به گونه ای جاودانه باقی ماند. زیرا نام آن همچنان توسط صدها شهربازی در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد.
